sted: 26 Aug 2010 08:10 AM PDT
γράφει ο Στέλιος Παπαθεμελής
Ζούμε στη δίνη ενός φαυλόκυκλου όπου ανακυκλώνονται τα ελλείμματα και η ύφεση.
Στο μεταξύ νηφάλιες φωνές όλο και συχνότερες, όλο και εντονότερες έρχονται από την έδρα του διεθνούς καπιταλισμού: Ο νομπελίστας Τζόζεφ Στίγκλιτς επέκρινε δριμύτατα τα προγράμματα λιτότητας των ευρωπαϊκών Κυβερνήσεων (άρα και της ημετέρας) ως πραγματικά «ανόητα» επισημαίνοντας ότι «η εμμονή στο έλλειμμα του 3% εγκυμονεί τον κίνδυνο διπλής ύφεσης» (Συνέντευξή του στο RTE του Δουβλίνου).
Και ο έτερος Καππαδόκης νομπελίστας Πωλ Κρούγκμαν καταγγέλλει τις ανθρωποθυσίες που επιβάλλουν οι διάφορες ελίτ της πολιτικής (=κεντρικοί τραπεζίτες, υπουργοί οικονομικών και λοιποί εγγυητές της δημοσιονομικής πειθαρχίας) με σύνθημα «άμεσες περικοπές δημοσίων δαπανών»....
Αυτά βιώνουμε καθημερινά.
Και ο αμερικανός οικονομολόγος επικαλείται την ταπεινή πατρίδα μας ως παράδειγμα των δεινών που συνεπάγονται τα φοβερά προγράμματα λιτότητας, δηλαδή η πολιτική του ΔΝΤ και των κοινοτικών ομοφρόνων του.
Ξένοι, υπάλληλοι αμύητοι στην ελληνική πραγματικότητα, μη εκλεγμένοι και ουδαμού λογοδοτούντες, ανέλαβαν, υποτίθεται να μα σώσουν. Στ’ αλήθεια όμως να σώσουν τους εντολείς τους, διεθνείς τοκογλύφους δανειστές μας.
Νέα φοροεισπρακτική επέλαση έχει σχεδιασθεί. Αλλά εύκολο στόχο έχει τους αδυνάτους επειδή είναι ευάλωτοι και όχι τους επώνυμους – δυσώνυμους και αείποτε προστατευόμενους. Οι μικρομεσαίοι εξακολουθούν να φορολογούνται έως 40% και οι Τράπεζες με 7%.
Στο μεταξύ οι αρχιτέκτονες της συμφοράς δρέπουν τα «εύγε» της «αγοράς». Ο Όλι Ρεν εγκωμιάζει στην “Wall Street” την Αθήνα, διότι «διέψευσε τους επικριτές της εφαρμόζοντας ένα φιλόδοξο πρόγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογής», δηλαδή ξεζουμίσματος του λαού.
Τελικά όσο πιο ωμά και θηριώδη τα μέτρα, τόσο πιο δοξαστικοί οι έπαινοι. Το άκρον άωτον βγήκε στις στήλες του δημοσιογραφικού οργάνου των κερδοσκόπων τους Financial Times στη γερμανόφωνη έκδοσή τους: «Ένα πράγμα είναι σαφές: Αυτός {ο Παπανδρέου} είναι ο άνθρωπός μας εκεί στην Αθήνα. Δεύτερη ευκαιρία δεν θα υπάρξει»! Αλλά αν είναι ο άνθρωπός τους μπορεί να είναι και ο άνθρωπός μας; «Ου δύνασθε δυσί κυρίοις δουλεύειν» (Ματθ. 6,24).
Ο αχαλίνωτος νεοφιλελευθερισμός που προωθεί η κυβερνώσα τρόικα ονομάζεται τώρα από τον Πρόεδρο της Σοσιαλιστικής Διεθνούς «4ος δρόμος για το σοσιαλισμό». Οι έννοιες έχουν χάσει την πραγματική τους σημασία. Τις έχουν αδειάσει από το καθιερωμένο περιεχόμενό τους. «Άστοχα πράγματα και κινδυνώδη» θα έλεγε ο Καβάφης. Σύγχυση και γενικό αλαλούμ. Περιγράφοντας άλλες σκληρές στιγμές ελληνικής τραγωδίας ο Θουκυδίδης (ΙΙΙ, 87) μετά τον Εμφύλιο που ακολούθησε την εκστρατεία της Κερκύρας (427 π.Χ.) διαπιστώνει με αποτροπιασμό ότι οι άνθρωποι έφτασαν στο σημείο ακόμη και τη συνηθισμένη σημασία που είχαν οι λέξεις για τις πράξεις να την αλλάξουν κατά πως τους άρεσε. «Την ειωθυΐαν αξίωσιν των ονομάτων αντήλλαξαν τη δικαιώσει».
Ο λαός όμως ξέρει ότι οι φτωχοί και οι άνεργοι περνούν εφιαλτικές μέρες. Τα κοινωνικά μεσοστρώματα μεταπίπτουν στη φτώχεια, οι επαγγελματοβιοτέχνες δεν αντέχουν και κλείνουν τα μαγαζιά τους. Ανέγγιχτοι και κερδισμένοι είναι βρέξει χιονίσει οι διαπλεκόμενοι - καναλάρχες και μη - και οι τραπεζίτες. Ασύδοτα παραμένουν τα ποικιλώνυμα καρτέλ. Ο κοινός νους διερωτάται πως σε μια χώρα που συρρικνώνονται τα μεροκάματα, κατακρεουργείται το εργατικό δίκαιο, οι ιθύνοντές της δεν διανοούνται να ελέγξουν την διαρκώς εκτινασσόμενη ακρίβεια των ειδών πρώτης ανάγκης που είναι φθηνότερα στο Βερολίνο, στο Παρίσι και τη Ρώμη.
Διεθνώς η παγκοσμιοποίηση προλεταριοποιεί τους εργαζομένους του α’ κόσμου προωθώντας μισθούς Πεκίνου. Το αυτό επιχειρεί και παρ’ ημίν. Ως γνωστόν ο «Τρίτος δρόμος για το σοσιαλισμό» του αλήστου μνήμης Τόνι Μπλερ (που έγινε εσχάτως τραπεζίτης ενώ η σύζυγός του έχει ξεπουλήσει σε συνεργασία με τον Αττίλα όλα τα φιλέτα στα Κατεχόμενα της Κύπρου), ήταν Θατσερισμός στο τετράγωνο. Τώρα ο εγχωρίας εμπνεύσεως «Τέταρτος δρόμος» δεν είναι υπερβολή να πούμε ότι είναι Θατσερισμός στον κύβο!
Στο μεταξύ έχει απανταχού της γης ξεφτιλισθεί το σύμπαν. Απ’ όπου κι αν πιάσεις τους μεγαλόσχημους θα λερωθείς. Είχαν προκαλέσει πέρσυ παγκόσμιο πανικό για πανδημία της «γουρουνογρίππης», επί το ευγενέστερον Η1Ν1. Επιφανείς «ειδικοί» ανά τον κόσμο στήριξαν την απόφασή του (τελικώς) κακόφημου Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας. Επεβλήθησαν στις Κυβερνήσεις τους και τις υποχρέωσαν να προμηθευτούν πανάκριβα εμβόλια την αποτελεσματικότητα των οποίων είχαν το θράσος να λένε ότι δεν εγγυώνται, αλλά θεωρούν απαραίτητη την αγορά τους. Τώρα αποδεικνύεται ότι 6 μέλη της Επιτροπής του ΠΟΥ ήταν λαμόγια των πολυεθνικών Φαρμακευτικών Εταιρειών (Αντιφωνητής 16/8/10). Μην περιμένετε να λογοδοτήσει κανείς, ετοιμασθείτε απλώς για την επόμενη πλαστή πανδημία…
Ο tempora o mores !
Θα ξυπνήσουν οι λαοί; Ο λαός μας; Έστω κάπως τώρα στις εκλογές του Νοεμβρίου. Ένα ράπισμα ρε παιδιά, ηχηρό όμως.
